Hummus

De Midden-Oosterse keuken is hot. Een aantal jaar geleden zou je misschien

je wenkbrauwen nog gefronst hebben bij het horen van labneh, bulgur,

falafel of baba ganoush. Tegenwoordig vinden al deze lekkernijen vlotjes de

weg naar ons bord. En zo ook hummus! Hummus is een spread gemaakt van

kikkererwten en tahini (sesampasta). In de supermarkt kan je tegenwoordig

al heel wat verschillende soorten hummus vinden maar ook zelf deze

Midden-Oosterse spread maken is kinderspel. Je kunt natuurlijk een blikje

gekookte kikkererwten als basis nemen, maar hummus gemaakt van

gedroogde kikkererwten is echt véél lekkerder. Ook helemaal niet moeilijk,

het kost alleen iets meer tijd.

Geschreven door Ozkan Golpinar

Tijdens de workshop, de Lekkerste Hummus uit Lombok, onthuld chef Kok

expert, Manal Sahin Stroo, hoe je de perfecte hummus maakt. Bestuurslid Ozkan Golpinar, van sociaal cafe De Kleine Max, gaat met Manal in gesprek welke ingrediënten essentieel zijn voor authentieke hummus. Manal won vijf jaar geleden de eerste Hummus wedstrijd van Nederland dat werd gehouden in van de juiste balans in ingrediënten en smaken.is als chef-kok verbonden aan ‘Very Tasty Veggie Pastry’ een culinaire organisatie dat kook-workshops over wereld gerechten verzorgt op verschillende locaties in Amsterdam Zuidoost. Het geheim van goede hummus zit volgens haar, vooral in het zorgvuldig proeven en experimenteren tijdens het bereiden. Het draait niet om ingewikkelde technieken, maar om het vinden van de juiste balans in ingrediënten en smaken. De basisbeginselen zijn cruciaal. Gedroogde kikkererwten, geweekt gedurende een nacht of langer, vormen de kern. Tahini, of sesampasta, is het tweede essentiële ingrediënt en mag niet ontbreken. Gedroogde kikkererwten zijn smaakvoller dan de kikkererwten uit blik. Week ze eerst een nacht in ruim koud water. Kook ze daarna volgens de aanwijzingen op de verpakking. Hoe ouder ze zijn, hoe langer ze nodig hebben om zacht te worden. Reken op zeker een uur.

Te lang koken is geen ramp, kikkererwten vallen niet snel uit elkaar. Een andere handige tip: gebruik witte tahini gemaakt van ongeroosterde sesam. Turks tahini van geroosterde sesam of tahini uit natuurvoedingswinkels passen minder goed bij hummus.

Het maken van hummus vereist geduld, vooral tijdens het verwerken van de ingrediënten in een keukenmachine gedurende tien tot vijftien minuten. Tijdens dit proces moet je regelmatig proeven en indien nodig water, citroensap en zout toevoegen. Extra citroensap en zout zijn essentieel om de

smaak te perfectioneren. In tegenstelling tot sommige recepten, wordt de olijfolie pas aan het eind over de hummus gedruppeld, niet tijdens de bereiding.

Is het hummus, houmous, hommos of hummous? Mag allemaal. Maar hoe je het ook schrijft, het is alleen lekker als je het zelf maakt. Hoe? Dat leer je ook in deze workshop. Tijdens de workshop worden verschillende hummusvarianten gemaakt, waaronder een zalvige Libanese hummus en een Palestijnse versie met veel tahini. Want let wel: er is hummus en er is hummus. Heb je eenmaal

zijdezachte, zalvig-romige hummus geproefd, dan is een fabrieksvariant niet meer te doen. Wil jij de geheimen leren achter echte zalvige hummus? Het verschil proeven tussen Palestijnse, Egyptische en Libanese hummus? Snappen waarom je die erwten moet weken en de keukenmachine geduldig moet laten draaien? Kom dan naar deze workshop en misschien wordt het wel het begin van een Arabische eetcarrière. Uiteraard gaan we de Hummus die wij maken tijdens deze workshop uitdelen aan de bezoekers. Maar wees gewaarschuwd; nadat je eenmaal goede hummus hebt geproefd, is er geen weg meer terug is.